Mijmeringen 16
"Overhangende takken"
acryl
"Overhangende takken"
60x80cm.
Overhangende takken
‘Het heden is nooit ons einddoel; het verleden en het heden zijn onze middelen;
alleen de toekomst is ons doel.
Aldus leven wij nooit, maar hopen te leven;
en doordat wij ons altijd voorbereiden om gelukkig te worden,
is het onvermijdelijk dat wij het nooit zijn’.
Filosoof en wis- en natuurkundige Blaise Pascal (1623-1662) zag het goed.
Het verleden en heden, we maken ze mee, kunnen er alleen op terugkijken.
Het nu houdt immers steeds op,
zoals door wind bewogen overhangende takken een weerspiegeling in het water wissen.
Af en aan.
Het heden vastleggen kan wel.
Een fotograaf wacht op het beslissende moment,
een schilder kiest momenten, meervoud inderdaad.
Want een schilder construeert,
plukt uit het verleden en heden en zelfs uit de toekomst,
uit dat wat nog niet is, zijn fantasie.
Hij kan naar de toekomst verlangen, hij kan de toekomst vrezen, maar weet:
komen zal ie, verdwijnen zal ie ook.
Nog even
en alleen
de verleden tijd
is
niet
modern
(Ischa Meijer)
Word dus niet gelukkig of ongelukkig, wees gelukkig of ongelukkig:
‘De toekomst houdt van je, maar heeft je niet nodig’.
Bronnen:
Ischa Meijer, ‘Proces’, in: Och, zei de Dikke Man (Amsterdam 1991), 66-68.
Shumon Basar, Douglas Coupland, Hans Ulrich Obrist, The Age of Earthquakes:
A Guide to the Extreme Present (Londen 2015).
Muziek:
Hagen Kwartet, Beethoven 13 Opus 130. Deel 5 Cavatina.
(op you tube staat een goede uitvoering)
Reageren?