Mijmeringen 9
"Paard"
"Paard"
acryl
60 x 90 cm
Galoptijd
‘De Tijd is een paard dat steeds aan de grillen van onze spoorslag gehoorzaamt.
Steeds? Welnee!
Slechts tot het moment, dat het ons uit het zadel werpt’,
aldus de Portugese dichter Teixeira de Pascoaes (1877-1952).
Ofwel de tijd galoppeert door.
Wij draven een tijdje mee.
Via teugels en sporen gaan we links, rechts, rechtdoor, sneller, langzamer.
Totdat …
In dit schilderij galoppeert een paard achteruit én vooruit.
Want een mens begrijpt weinig van oneindigheid,
is altijd op zoek naar het alfa en omega,
het begin en het einde.
Daarom zit het zadel tussen de twee paardenkoppen.
Maar of je nu achterstevoren of van voren erop zit,
uiteindelijk werpt het paard je eruit:
‘Zo is het genoeg’.
En dat een paard dat doet, is maar goed ook.
Paarden leggen gemakkelijk grote afstanden af, zijn edel en hebben benen.
Met een beetje geluk blijf je lang en comfortabel in het zadel zitten.
En wees blij dat het een keer ophoudt, anders zijn we allemaal Dik Trom.
Weliswaar ‘een bijzonder kind, en dat is-ie’,
maar hij zit nog steeds achterstevoren op een ezel.
En zelfs zonder zadel.
Bronnen:
C. Joh. Kievit, Uit het leven van Dik Trom (1891).
Toepasselijke muziek: Martinu, Three Horseman, Martinu Kwartet, Naxos 8.553782.
Onno Blom, Zo is het genoeg. Het laatste jaar van Jan Wolkers (Amsterdam 2008).
Reageren?